Hasretinden kurudu suları denizlerimin
Mahcup bir titreyişle sürükleniyorum topraklarında
Utanç ırmaklarının suyunu taşıyor gözyaşlarım
Avuçlarımda selamları kardeşlerimin
Avuçlarımda pınar oluyor kalbim şehrin varoşlarında
Uhud, boğazımda bir yumruk
Seni arıyorum sessizliğinde caddelerin
Sokak aralarında Seni arıyorum
-biliyorum ki varsın-
Hendek Meydanı’nda
Kuba’nın mihrabında...
İçimde bastırılması zor bir çekim gücü
Atıyor beni çaresiz senin yanına...
Tenimin eridiği bir kum fırtınası yaşıyorum her gün
Sonra
“Sana geldim” diyorum usulca...
Kapındayım
Azık torbamda nedamet ekmeği
Hüzün elbiseleriyle bezenmiş düşüncelerim
Perişan halimi kitaplar almaz,
Yalnızlığımı anlatamaz kelimelerim
Ümit kırıntılarım hasret tarlasında
Susuzum sensiz, kuyusunda sevginin
Ey Can,
Misafirinim...
Şefaatini dilerim.
Mustafa Hatipler
