Aramak

Şiir

Hak Yolunda Sâdık isen

Ölümdür yârdan ayru zindegânî
Belâdur ansuz olan şâdumânî.

“Sevgiliden (Hak’tan) ayrı olan dirilik ölümdür; onsuz olan mutluluk ise belâdır.”


Belâsı âşıkun ayruksı olur
Ne bilsün ışkı yok kimseler ânı. 

“Âşıkın belâsı başka türlü olur; aşkı olmayan kimseler bunu ne bilsin?”


Belalar âşıka can râhatıdur 

Belâlu kişilerdür kâmurânî. 

“(Hak) âşıkına belâlar can rahatlığıdır; gerçek mutluluğa erenler belâya uğramış kişilerdir.”


Güzîn itdüm belâsın başum açdum 

Habîbün yolına kurbanı cânı. 

“Belâsını üstün tuttum, başımı açtım; sevgilinin yoluna kurban olarak canımı sundum.” 


Nedür cân kim yolında minnet idem

Vücûdum terk idem hem dû cihânı. 

“Can nedir ki (Hakk’ın) yolunda esirgeyeyim; vücudumu, hatta iki cihanı (uğrunda) terk edeyim.”


Yolında sâdıkısan Şemsiyâ ger 

Bulınur da’vîsine ma’nî kânı. 

“Ey Şemsî, eğer (Hak) yolunda sâdık isen; onun meselesine mana kaynağı bulunur.”


İlâhî lûtfınun pâyânı yokdur 

Seni kıl mûnisim dâyim nihânî.

“İlâhî, senin lütfunun sonu yoktur; kendini bana daimî olarak gizlice dost kıl.”

Akşemseddîn kuddise sırruhû (v. 1459)

Your experience on this site will be improved by allowing cookies Cookie Policy