Gönül, bâkî değil sana, yükün bağla bu köyden göç
Diyeler ansızın sana yeter, durma bu köyden göç.
Senin varacağın köyde yüküne müşteri olmaz
Fenâ kötü şey katma ona ki, sana sonra olur ol güç.
Amel ihlâs ile kıl sen ki, kalbin kâlini kât et kötü düşünceleri kes
Bilir sarrâf onu onda, bakır altın gümüş mü tuç tunç.
Emrolunduğun işi ki pek sağlam tut, noksân olmasın
İşin tamâm edemezsen yeter sana bu günâh suç.
Buyurdu Kur’ân içinde Hak küllü nefsin zâikâtü her nefis tadacaktır
Ölüm dahi boğazlanır, şekli hayvan olur bir koç.
Gözün aç gâfil olma, dost yüzüne bak doya doya
Diyeler murg-i rûha can kuşuna Ünsî, bir gün çık kafesden uç.