Ahmed Bedevî hazretleri teveccüh, zâtlar hidayet rehberi Efendimiz sallallahu murakabe ve nazar ehli bir mürşiddi. aleyhi vesellemin sadece nazarıyla ümmetin İrşadı nazarlaydı. Sürekli yanında bulunan ulaşabileceği en yüksek mertebelere, ve sohbetine nail olanların sayısı azdı. sahabilik makamına çıkmışlardı. Peygamber Yardımcısı Abdülâl, şeyhi ziyaret etmek vârisi ve torunu olan Seyyid Ahmed Bedevî isteyenleri onun görebileceği bir yere hazretlerinin nazarıyla da müminler seçkin getirirdi. Şeyh Ahmed bulunduğu terastan velâyet mertebelerine çıkabiliyordu. Bu, yalnızca nazar ederdi. Bu öyle kuvvetli bir bir büyük velînin kerametiydi. Akaid etki yapardı ki tek bir nazarla terbiye edip ilmine göre velîlerin kerameti Efendimiz bir beldede görevlendirdikleri talebeleri sallallahu aleyhi vesellemin mucizelerinin bir olurdu. yansıması ve cüzüdür. Yine akaid esaslarına göre en yüksek mertebedeki bir velî, en Sadece görmek ya da alt mertebedeki bir sahabî derecesinde görünmek olamaz.
Seyyid Ahmed Bedevî kuddise sırruhû Modern aklın algılamakta zorluk çektiği bu dönemindeki şeyhlerin aksine çok seyahat tarz irşadın kaynağını Asr-ı Saadet’te iki yüz eden bir velî değildi. Tanta’dan hatta bine yakın misalde bulmak mümkündür. zâviyesinden ayrılmıyordu. Ancak o yerinde “Ashab-ı Kiram” iman ederek Allah Rasulü dursa da madde ve mana sultanları kapısını sallallahu aleyhi vesellemi dünya gözüyle çalıyor, irşadı gün geçtikçe büyüyordu. gören ya da O’nun kendisini gördüğü ve Memlük Sultanı, bileği bükülmez, kaşları iman üzere ölen kimse demektir. Bu büyük çatık, din ve dünya işlerindeki tavizsizliğiyle