Elleri titreyerek oturduğu bankta iki yana salındı. Mavi göğü, mavi denizi içine çekti, orada öylece kalmalarını istedi. Kışa nispet eden bu Haziran gününün artık akşama ağan saati...

Güneşi ensesinde hissetti. Dermansız dizleri ve aç karnı inceden inceye sızılıyordu. Yol uzun, hedef çetindi. Evde hasta bir ana ve iki kız kardeş onun yolunu gözlerken bu ıstırap...

“Ben bir garip dervişim” diye ünledi soluk yüzüyle. Aynada kendisine bir daha baktı. Göz bebeklerinin derininde kaybolmuş ruhunu aradı.Akşamın alaca karanlığıydı ve uzaktan kalbe i...

Sordu, kalabalıklar arasındaki devrik boyunlu, üzgün genç:– Söyle, kürsüyü kaplayan dağdaki berduş ruh: Hakikat nedir? Arayışla mı, vazgeçişle mi mümkün? Katarak mı daha çok, yoksa...